Thursday, November 21, 2013

ప్రతి రేయి చితిలా......Shivaramakrishna Penna,



         

ఎందుకో! ప్రతి రేయి చితిలా రగులుతూనేఉన్నది !
స్మృతుల గంధపు చెక్కలా మది కాలుతూనే ఉన్నది !

ఎపటికప్పుడు శిశిర వృక్షము లాగ 'పెన్నా' నిలిచినా,
ఒక స్వప్నమేదో బతుకుతో కలహించుతూనే ఉన్నది !

మనసు నిత్యం దేహమునకు పరీక్షలెన్నో పెట్టినా,
గయ్యాళి మదితో దేహమింకా వేగుతూనే ఉన్నది !

మబ్బు చాటున దాగి, జాబిలి దోబూచులాడుతు ఉన్ననూ,
నింగి తారల కొంగు, నను చుంబించుతూనే ఉన్నది !

దేనికీ దుఃఖించ నంటూ బీరాలు పలికే వేలనోయీ!
గుండె మాటున అశ్రువూ విలపించుతూనే ఉన్నది !

పక్షి వెతలను చూడగా, తన బంధనాలూ తెలిసెను !
పంజరము కూడా రెక్కలను ఆశించుతూనే ఉన్నది !

సూర్య చంద్రులు కూడ ముక్తిని కోరితే ఫలముండునా!
లోలకంలా భాను బింబం ఊగుతూనే ఉన్నది !

ఇద్దరము ఇరు దిగంతాలుగ నిలిచినా వగపెందుకు?
ఇంద్ర చాపము లాగ, గజలే కలుపుతూనే ఉన్నది !

----16.11.2013

Tuesday, November 19, 2013

నాలోపల-Abd Wahed

మనసెందుకో ఈరోజిలా ఆరిపోయింది నాలోపల
చీకట్లలో ఒకరాత్రిలా జారిపోయింది నాలోపల

ఈగాలిలో ఉండాలిగా స్వరచిత్రాలతో ఒకవెన్నెల
ఆకాశాలలో జాబిల్లిగా మారిపోయింది నాలోపల

ఏకాంతాలలో నిర్వేదనా మరుభూమిలో ఒక రోదనా
చిరుజల్లులా మురిపాలతో వెలిసిపోయింది నా లోపల

గాయాలలో దాచేసినా మనోభావాల సిరి సంపదా
ఒక జ్ఙాపకం కన్నీరుగా కురిసిపోయింది నా లోపల

వినువీధిలో ఏకాకిగా తిరుగుతున్నాడు ఆ చంద్రుడు
ఆ వెన్నెలే నీ మాటగా మురిసిపోయింది నా లోపల

బంధాలలో నిర్విర్యమే అనుబంధాల సంవేదన
పెనుఘోషలో మది కెరటమే అలిసిపోయింది నా లోపల

ప్రతి మౌనమూ ఒక రాగమే, అనర్ధాలకూ ఒక అర్ధమె
ఈ దీపమే చీకట్లవల విసిరిపోయింది నాలోపల

Thursday, November 14, 2013

గజల్ ఫైజ్ రాసిన ఉర్దూ పంక్తులు



...............Abd Wahed

ఈ రోజు మొదటి కవిత ఒక గజల్. గజల్ నిబంధనలను పాటిస్తూ అనువదించాలనుకోవడం ఒక పెద్ద సాహసమే అవుతుంది. అయినా ఫైజ్ రాసిన ఈ గజల్ ను సాధ్యమైనంత వరకు గజల్ ప్రక్రియలోనే అనువదించడానికి ప్రయత్నించాను. గజల్ లోని శబ్ధమాధుర్యం కూడా భావానికి బలాన్నిస్తుంది.

కష్టాలకు వివరణలూ లేనేలేవు కదా
మనోవ్యధకు సాంత్వనలు లేనే లేవు కదా

మరోసారి వాగ్దానం నిలబడనే లేదు
మరోసారి మాట నిజం కానేలేదు కదా

అమరత్వపు అనుమతులు పురుగులకూ లేవు
దీపాలకు ఒక్కరాత్రి రానేలేదు కదా

మత్తు రుచికి ముందే మనసు ఎగసిపడుతోంది
పరాకాష్ఠ ఈ గోష్ఠిలొ పలకనె లేదు కదా

తపిస్తున్న కళ్లముందు ఒక్కచూపు మెరిసి
కలవలేని రాత్రి గడిచి పోనేలేదు కదా

వ్యాజ్యాల ద్వారాలూ మూతపడే వేళ
మొత్తుకోళ్ళ నోళ్ళు మూత పడనె లేదు కదా

ప్రతిరోజూ ఫైజ్ నీకు కాళరాత్రి కదా
ఒక్కసారి పరిహారం దొరకనె లేదు కదా

ఫైజ్ రాసిన ఉర్దూ పంక్తులు

షరహ్ బేదర్దీ హాలాత్ న హోనే పాయీ
అబ్ కే భీ దిల్ కీ ముదారాత్ న హోనే పాయీ

ఫిర్ వహీ వాదా జో ఇక్రార్ న బన్ నే పాయా
ఫిర్ వహీ బాత్ జో అస్ బాత్ న హోనే పాయీ

ఫిర్ వో పర్వానే జిన్హే ఇజ్నే షహాదత్ న మిలా
ఫిర్ వో షమేం కె జిన్హే రాత్ న హోనే పాయీ

ఫిర్ వహీ జాం బల్బీ లజ్జత్ మై సు పహలే
ఫిర్ ఓ మహ్ఫిల్ జో ఖరాబాత్ న హోనే పాయీ

ఫిర్ దమ్ దీద్ రహే చష్మ్ ఓ నజర్ దీద్ తలబ్
ఫిర్ షబ్ వసల్ ములాఖాత్ న హోనే పాయీ

ఫిర్ వహాం బాబ్ అసర్ జానియే కబ్ బంద్ హో
ఫిర్ యహాం ఖతమ్ మనాజాత్ న హోనే పాయీ

ఫైజ్ సర్ పర్ జో హర్ ఇక్ రోజ్ ఖయామత్ గుజరీ
ఎక్ భీ రోజ్ మకాఫాత్ న హోనే పాయీ


Wednesday, November 13, 2013

ఇందిర\\గజల్\\



గాయపడిన గుండెలోనె గజలు ఒకటి మొలుస్తుంది
రాలిపడిన కంటినీరె బాధనంత గెలుస్తుంది

నీటిచుక్క నేలరాలి రూపుమాసి పోయినా
మొలకనవ్వు సిరులుపండి హరితవనం వెలుస్తుంది

రెప్పపాటు కాలమైన గొప్పదిలే ఓ `ఇందిర'
క్షణమొకటే మౌనముగా యుగములనే తొలుస్తుంది
అణువుతోడ పలికె భూమి తన చరితే ఘనతరమని
తరచిచూడ ఆ పుట్టుక మర్మమేదొ తెలుస్తుంది

రాశులుగా శాస్త్రాలను ఆపోశన పట్టితేమి
జీవితాన అనుభవమే నీ తోడుగ నిలుస్తుంది

*9\11\13

Sunday, November 3, 2013

ఒంటరిగానే...పెన్నాశివరామకృష్ణ - గజల్,





నీడల నుంచీ నీ కన్నీటిని దాచుకునే రోదించాలి
ఒంటరిగానే దీపాలన్నీ ఆర్పుకునే రోదించాలి

గాయాలను నీ అతిథులుగా ఎపుడూ సంభావించుకొని
అతిథుల నందరినీ హృదయానికి హత్తుకునే రోదించాలి

జీవన దేవత కొక హారం కానుక ఇవ్వాలనుకుంటే
అశ్రువులను మరుమల్లెల మాలగ కూర్చుకునే రోదించాలి

గాయాలన్నీ సులోచానాలై లోకం తీరును తెలిపాయి
గాయం కూడా మనిషికి వరమని తెలుసుకునే రోదించాలి

దేహంతోనే దహనం అయ్యే రహస్య వేదన వేధిస్తే
నే హృదయాన్ని నీవే కౌగిలించుకునే రోదించాలి

ఆనందం మూయించిన కనులను, అశ్రువులే తెరిపించేది.
పవిత్ర గ్రంథంగా ప్రతి అశ్రువునూ మార్చుకునే రోదించాలి

ప్రతి వేదనకూ కారణమడిగే లోకంతోనే చిక్కంతా
ఎవరికి వినబడకుండా, పెదవులు మూసుకునే రోదించాలి

గాయపడడమే వ్యసనమైతె విలపించకురా " పెన్నా "
చెరగని గాయపు మరకను నిత్యం నిమురుకునే రోదించాలి

పాడలేని పాట.......పెన్నాశివరామకృష్ణ





పాడలేని పాట పదును ముల్లైపోయింది
నీవు లేని బతుకు కలత నిదురై పోయింది

దూతగ నా మనసునేల పంపితినో కాని
తిరిగి రాక నీ సిగలో విరియై పోయింది

నిన్ను చూడరాలేదని అంత కోపమేలా?
నీవు పయనమైన గడియె సిలువై పోయింది

మల్లెలుగా కురులలోన ముడుచుకుంటివేమో !
నా నింగిని ఒక్క తార కరువై పోయింది

నిద్ర రాని రాత్రి ఏ కావ్యమో చదువబోతే
ప్రతి పుట నీ ఛాయాచిత్రమై పోయింది

బాధ కూడ బహుమతి కద "పెన్నా" ఈ వేళ !
చెలి వేసిన శిక్ష నేడు గజలై పోయింది