గుండెనేల సరికొత్తగ పచ్చికేదో మొలిచింది
చిరుగాలే తొలకరినీ ఆత్రంగా పిలిచింది
ఎండల్లో నీడలను వెదుకుతున్న సెలయేరు
గట్టుచేయి పట్టుకుని ప్రాణంగా వలిచింది
గోడమీద చిరునవ్వుల మాట్లాడని చిత్రమే
కంటిలోన కలల ఇంటి పునాదిగా నిలిచింది
పెనుచీకటి భావాలను తొలికిరణం ఛేదించి
రాతిశిలను స్వచ్ఛమైన అద్దంలా మలిచింది
ఏకాంతం గూటిలోన పక్షిలాంటి జ్ఙాపకం
చెట్టులాంటి మౌనాన్నే మాటలుగా తొలిచింది
వెన్నెలనే దుప్పటిగా కప్పుకున్న తోటలో
మంచులాంటి దియాతలపు పూలమనసు గెలిచింది